Saturday 14 December 2013

მარკ ლევი 'მომავალ შეხვედრამდე'

უკვე დროა რაღაც დავწერო ამ წიგნზე.. <3 რაგდან კარგა ხანია დავამთავრე კითხვა და ემოციები ჩემში ცოთატი მინელდა.. ვფიქრობ ახლა უკეთესი დროა.. ვიდრე მაშინ როცა წიგნის კითხვას მოვრჩი და დასაწყისს დავუბრუნდი...

წინადღით დედაჩემს ვათხოვე წიგნი.. მანამდე ბევრი ვილაპარაკე თუ როგორ მომეწონა.. რომ არაჩვეულებრივი ამბავი იყო გადმოცემული ძალიან მკარგი ენით (თარგმანსაც ვერაფერს დაუწუნებს კაცი )... დედაჩემი შუა კითხვის პროცესში იყო.. როცა წიგნი დახურა და მითხრა.. –შენთვის ყოფილა ზუსტად ეს წიგნი.. მხატრები, მუსიკა, კაფეები...
მე იმ ადამიანთა კატეგორიას მივეკუთვნები ვინც ფიქრობს რომ ბევრი არაფერი ესმის ირგვლივ არსებული  მდგომარეობაზე.. პლუს ამას მჯერა უხილავი სამყაროსი და შემოქმედების... რომელიც უძლებს დროს.. უკვდავი სულების.. რომლებიც დიდ ენერგიას ატარებენ.. და მრავალი სიცოცხლის მანძილზე ინარჩუნებენ სასიყვარულო კავშირებს..
ეს არის ამბავი, რუს მხატვარზე.. მასზე უზომოდ შეყვარებულ წყვილზე,, რომელთა ამბავიც დიდი ხნის წინ დაიწყო..
არ ვაპირებ სიუჟეტის მოყოლას.. რაგდან ვერაფრით გადმოვსცემ ისეთი სახით როგორაც მარკ ლევის უწერია.. თუ მოისურვეთ და წაიკითხავთ..მეტად სასიამოვნოდ გაატარებთ დროს...
"როდესაც შენ გარდაიცვალე, დიდი ხის ქვეშ დაგაწვინე, ნახატი სხვენში დავმალე, შენ გვერდით დავწექი და დავიცადე სანამ სიცოცხლემ მეც არ დამტოვა. ეს იყო ერთი ღა მე უშენოდ გატარებული, სწორედ მაშინ დავდე ფიცი, რომ ყოველთვის მეყვარებოდი, სიკვდილის შემდეგაც და სადაც არ უნდა ყოფილიყავი, ყველგან მოგაგნებდი" 

http://myhit.ge/index.php?FID=1&id=1010 ეს ფილმია 'საით მივყავართ ოცნებებს'.. ძალიან მიყვარს.. წიგნთან საერთო აქვს მგონი საკმაოდ.. <3 სასიამოვნო კითვის პერიოდს გისურვებთ! :*

Thursday 12 December 2013

თოვლიანი და უშუქო ბლოგი.. ანუ რომ არ დამეწერა არ შემეძლო.. :)

ბათუმი 2013 წელი.. ზამთარი.. არა. ვაიი ზამთარი!
წელს ჩანს ზამთრის 'ფერიამ' ადრიანად მოგვინახულა და ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის ნაცვლად მხოლოდ ცივი ციკლონნი გვერგო აღმოსავლეთ 'ევროპის მაცხოვრებლებს..
* 3 დღეზე მეტია სახლიდან არ გავსულვარ.. მიუხედავად იმისა რომ ჰოროსკოპით მოხეტიალე ვარ, თოვლმა შეძლო და სახლში გამომაწყვდია :დ :დ
ნეტა ეს გვეკმარა... ! ელექტრო ენერგია ფაფუ! არ მოეწოდებოდა ჩვენს რეგიონს.. იმისდაგამო რომ ყველა ელემენტიანი მოწყობილობა სამუშაო რეჟიმს მიღმა იყო მოწყენილობის პიკს მივაღწიე...
მოკლედ რაც თუ რამ რომანტიზმი იყო ჩემში მოვიკრიბე, ჩემი ძვირფასი წიგნები შემოვიხვიე და 'კარმას ძირში სანთელთან ერთად ჩავუჯექი ყველაზე 'სახლიდან გასვლის გარეშე მამოგზაურებელ საქმიანობას..... ჩაი ჩაი და ნარინჯისფერი ციტრუსი მიხალისებდა დღეებს..
შიგადაშინ ხან ქსოვა გავიხსენე.. ხან კერვა.. (ეს უკნასკნელი შემდგომი დასალაგებელი მიდამოს პერსპექტივის არ ნდომის გამო გადავიფიქრე :დ )
* არა ფაქტია თოვლი მიყვარს.. თუ ხელს არ მიშლის ხოლმე.
წუხელ  მშვენიერი ღამე იყოო.. ^_^ ირგვლივ ისეთ საოცარ თეთრი შუქს აფრქვევდა თოვლი.. გული მომილბა და გარეთ გავედი.. ფაფუკი თოვლი იყო.. ჩვენი ქალაქისათვის შეუფერებელი... სიჩუმე.. ასეთი ღამეები რაღაც ჯადოსნურის რწმენით გვავსებს..
* ახლა ისე მცივა, თითები მიმეყინება მგონი კლავიატურაზე..:დ მიჭირს წარმოდგენა რომ ოდესმე დათბება..
მოკლედ ძალიან ბევრი ვლანძღე ეს დღეებია თოვლი და უშუქობა.. ხან მთავრობას ვაბრალე.. ხან საბაზრო მაფიას..
მაგრამ ფაქტია.. ზამთარია.. და თოვლი...–მშვენიერია..
პოსტის წერას ვასრულებ იმედით რომ ელ'ენერგია არ წავა.. :დ
გისურვებთ.. სითბოს.. იქნება ეს ბუხრის, ელ'ღუმელის.. კარმას თუ საყვარელი ადამიანისგან მომდინარე <3 ^_^
http://www.youtube.com/watch?v=s3JjU4LWFM8 ლინკზე ერთი ჯადოსნური ნაწარმოებია.. <3